Krzywa Kuta

Krzywa Kuta
Położenie
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Region

Kraina Wielkich Jezior Mazurskich

Wysokość lustra

134,4 m n.p.m.

Wyspy

trzy

Morfometria
Powierzchnia

131,2 ha

Wymiary
• max długość
• max szerokość


2250 m
1070 m

Głębokość
• średnia
• maksymalna


6,0 m
26,5 m

Długość linii brzegowej

9400 m

Objętość

7883,1 tys. m³

Hydrologia
Rzeki zasilające

Dopływ z jez. Krzywa Kuta

Rzeki wypływające

Dopływ z jez. Krzywa Kuta

Położenie na mapie gminy Pozezdrze
Mapa konturowa gminy Pozezdrze, po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Krzywa Kuta”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Krzywa Kuta”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Krzywa Kuta”
Położenie na mapie powiatu węgorzewskiego
Mapa konturowa powiatu węgorzewskiego, po prawej nieco na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Krzywa Kuta”
Ziemia54°09′04″N 21°57′55″E/54,151111 21,965278

Krzywa Kuta – jezioro w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie węgorzewskim, w gminie Pozezdrze[1].

Położenie[edit | edit source]

Jezioro leży na Pojezierzu Mazurskim[2], w mezoregionie Wielkich Jezior Mazurskich[3], w dorzeczu SapinaWęgorapaPregoła. Znajduje się około 18 km w kierunku północno-wschodnim od Giżycka, na zachód od wsi Jakunówko. Do jeziora wpada od wschodu ciek wodny o nazwie Dopływ z jez. Krzywa Kuta, który następnie wypływa na zachodzie w kierunku jeziora Biała Kuta[4].

Linia brzegowa jest bardzo rozwinięta – duża liczba zatok i półwyspów. Na jeziorze położone są trzy wyspy (dwie na północnym wschodzie, jedna na południu) o łącznej powierzchni 1,4 ha. Dno jest urozmaicone, mulisto-piaszczyste. Brzegi są w większości wysokie, gdzieniegdzie strome. W otoczeniu znajdują się lasy iglaste i mieszane[5].

Zgodnie z typologią abiotyczną zbiornik wodny został sklasyfikowany jako jezioro o wysokiej zawartości wapnia, o małym wypływie zlewni, stratyfikowane, leżące na obszarze Nizin Wschodniobałtycko-Białoruskich (5a)[6].

Jezioro leży na terenie obwodu rybackiego jeziora Stręgiel w zlewni rzeki Węgorapa – nr 9[7], jego użytkownikiem jest Polski Związek Wędkarski[5]. Znajduje się na terenie Obszaru Chronionego Krajobrazu Krainy Wielkich Jezior Mazurskich o łącznej powierzchni 85 527,0 ha[8].

Morfometria[edit | edit source]

Według danych Instytutu Rybactwa Śródlądowego powierzchnia zwierciadła wody jeziora wynosi 131,2 ha. Średnia głębokość zbiornika wodnego to 6,0 m, a maksymalna – 26,5 m. Lustro wody znajduje się na wysokości 134,4 m n.p.m. Objętość jeziora wynosi 7883,1 tys. m³[2]. Maksymalna długość jeziora to 2250 m, a szerokość 1070 m. Długość linii brzegowej wynosi 9400 m[5].

Inne dane uzyskano natomiast poprzez planimetrię jeziora na mapach w skali 1:50 000 według Państwowego Układu Współrzędnych 1965, zgodnie z poziomem odniesienia Kronsztadt. Otrzymana w ten sposób powierzchnia zbiornika wodnego to 109,0 ha, a wysokość bezwzględna lustra wody – 134,6 m n.p.m.[2]

Przyroda[edit | edit source]

W skład pogłowia występujących ryb wchodzą m.in. szczupak, płoć, sandacz, okoń, leszcz i węgorz. Roślinność przybrzeżna to głównie trzcina i sitowie. Wśród niezbyt obfitej roślinności zanurzonej występują m.in. wywłócznik, ramienice i grążel żółty[5].

Przypisy[edit | edit source]

  1. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 161, ISBN 83-239-9607-5.
  2. a b c Adam Choiński, Katalog Jezior Polski, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 349, ISBN 83-232-1732-7, OCLC 169954726.
  3. Roman Zielony, Alina Kliczkowska: Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010. Warszawa: Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, 2012. ISBN 978-83-61633-62-4.
  4. Dopływ z jez. Krzywa Kuta >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-04-29].
  5. a b c d Jerzy Waluga, Henryk Chmielewski, Wielkie Jeziora Mazurskie. Północ, Olsztyn: Instytut Rybactwa Śródlądowego, 1999 (Przewodniki wędkarskie; 6), ISBN 83-87506-16-8, OCLC 749533945.
  6. Ministerstwo Środowiska, Raport dla Obszaru Dorzecza Wisły z realizacji art. 5 i 6, zał. II, III, IV Ramowej Dyrektywy Wodnej 2000/60/WE, Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, marzec 2005, s. 118 [dostęp 2017-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05].
  7. Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie: Obwieszczenie nr 3/2016 Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie z dnia 30 września 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia w sprawie ustanowienia obwodów rybackich na publicznych śródlądowych wodach powierzchniowych płynących. edziennik.mazowieckie.pl, 30 września 2016. [dostęp 2020-04-10].
  8. Sejmik Województwa Warmińsko-Mazurskiego: Uchwała Nr XXII/430/12 Sejmiku Województwa Warmińsko-Mazurskiego z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wyznaczenia Obszaru Chronionego Krajobrazu Krainy Wielkich Jezior Mazurskich.. bip.warmia.mazury.pl, 27 listopada 2012. [dostęp 2017-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 kwietnia 2017)].